Αντιλήψεις και πρακτικές εκπαιδευτικών σε μαθητές με ΔΕΠΥ

 Η τάξη είναι ένα απαιτητικό πλαίσιο για τα παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας κυρίως επειδή προϋποθέτει δέσμευση σε συμπεριφορές και δεξιότητες που σχετίζονται με βασικά τους ελλείμματα. Η πρώτη δυσκολία τους αφορά μαθησιακά θέματα (π.χ. φτωχή μαθησιακή επίδοση, αποβολές και συχνές συστάσεις κ.α.) ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απόψεις τους για τη διαχείριση της τάξης παιδιών με ΔΕΠΥ.

Οι εκπαιδευτικοί συνήθως:

• επιθυμούν πληρέστερη ενημέρωση για τα συμπτώματα/διάγνωση της ΔΕΠΥ καθώς δεν διαθέτουν επαρκή ενημέρωση για επιστημονικά τεκμηριωμένες μεθόδους διαχείρισης προβληματικών συμπεριφορών.
• διαθέτουν περισσότερο θετικές παρά αρνητικές στάσεις για τους μαθητές με ΔΕΠΥ.
• αναφέρουν περιστασιακή εφαρμογή των επιστημονικά τεκμηριωμένων εκπαιδευτικών πρακτικών διαχείρισης συμπεριφορών στις τάξεις.
• θεωρούν αναγκαία την παροχή περισσότερου χρόνου για ολοκλήρωση εργασιών σε μαθητές με ΔΕΠΥ και την παροχή δεύτερων ευκαιριών.
• θεωρούν απαραίτητη την τροποποίηση της διδασκαλία τους
• εφαρμόζουν καλύτερη δομή και οργάνωση του μαθήματος σε ρουτίνες και δίνουν έμφαση στην προετοιμασία του υλικού με μεγαλύτερη προσοχή και λεπτομέρεια.
• επιζητούν έγκαιρη και πληρέστερη ενημέρωση για τη φύση της διάγνωσης του μαθητή καθώς τους βοηθάει στην αποτελεσματικότερη εκτέλεση του επαγγέλματός τους καθώς τους επιτρέπει να χειριστούν μια αρνητική συμπεριφορά ως αποτέλεσμα δυσκολιών και όχι ως κακή συμπεριφορά, έλλειψη πειθαρχίας ή πρόβλημα του παιδιού.
• δέχονται ότι οι ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις σε συνδυασμό με φαρμακοθεραπεία μπορούν να βοηθήσουν μαθητές με ΔΕΠΥ.
• επιζητούν πληρέστερη ενημέρωση για τις αναμενόμενες συμπεριφορές και δεξιότητες κάθε αναπτυξιακού σταδίου ώστε να εξακριβωθεί πότε το παιδί χρειάζεται απλώς χρόνο για να προσαρμοστεί στο σχολείο ή πάσχει από κάποια διαταραχή.
• διαθέτουν γενική γνώση σε θέματα που αφορούν τα χαρακτηριστικά μαθητών με ΔΕΠΥ και των θεραπειών παρά εξειδικευμένη γνώση
• ανησυχούν για τις κοινωνικές δυσκολίες των μαθητών με ΔΕΠΥ οι οποίες εμπεριέχουν ελλείμματα στη διαχείριση συναισθημάτων, συμπεριφορών, στην εφαρμογή των κανόνων,  στην κατανόηση και εκτέλεση οδηγιών κ.α.
• πιστεύουν ότι οι μαθητές με διασπαστικές συμπεριφορές είναι πιο δύσκολοι και απαιτητικοί από ότι μαθητές με διάσπαση προσοχής
• πιστεύουν ότι οι μαθητές με διάσπαση προσοχής και προβλήματα εσωτερίκευσης έχουν πολύ καλύτερη πρόγνωση .    

Καταληκτικά, από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί στη διαχείριση μαθητών με ΔΕΠΥ συμπεραίνουμε ότι η ανάγκη τους για έγκαιρη και πληρέστερη ενημέρωση σε θέματα διάγνωσης, χαρακτηριστικών της διαταραχής, ψυχοσυναισθηματικών θεμάτων, στήριξης και θεραπείας αλλά και η έλλειψη εξειδικευμένης εκπαίδευσης σε στρατηγικές διαχείρισης των αρνητικών συμπεριφορών είναι τα ζητήματα που απασχολούν κυρίως τους εκπαιδευτικούς. Τέλος, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως οι εκπαιδευτικοί λειτουργούν με τη συμπεριφορά τους ως πρότυπο,  κινητοποιούν τους μαθητές και τους εμπνέουν με τη στάση τους.

Βιβλιογραφία

Anderson, D.,L, Watt, S.  E. & Noble, W. (2012).  Knowledge of Attention Defficit

Hyperactivity Disorder (ADHD) and Attitudes Towards Teaching Children

with ADHD: The Role of Teaching Experience. Psychology in the Schools,  49(6)

Davies, F& Le Messurier, M. (2009).  ADHD and Specific Learning Difficulties as

Companions. A Lecturer in Special Education. Australian Journal of

Learning Disabilities, 7(3).

Einarsdottir, J. (2008).  Teaching children with ADHD: Icelandic early childhood

teachers’ perspectives. Early Child Development and Care,178 (4), 375–397

Kosa, J.M, Richdaleb,  A.L& Hayc, D.A. (2006). Children with Attention Deficit

Hyperactivity Disorder and their Teachers: A review of the literature

International Journal of Disability, Development and Education , 53(2), 147–

146

Μαίρη Γώγου, Ειδική Παιδαγωγός- Σχολική Ψυχολόγος (Μsc, MA)